Peabideak
Mendiko bideak ziren peabideak, burdin minerala meategietatik burdinoletaraino garraiatzeko erabiltzen zirenak.
Antzina, “haizeolak” edo “gentilolak” izeneko burdina ekoizteko labeak, mendietan kokatuta zeuden, meatzeetatik hurbil zeuden basoetan. Hala ere, XII. mendetik aurrera “zeharrolak” agertu ziren. Uraren indarra aprobetxatzeari lotutako aurrerapen teknikoari esker, instalazioak ibaiertzeraino eraman ziren.
Tailerrak haranen hondoan zeudenez, labeak meatzeetatik urrundu ziren eta, ondorioz, haiek elikatzen zituen minerala garraiatu behar izan zen. Horrela sortu ziren “peabideak”.
[...]Antzinatik, burdinarena oso jarduera garrantzitsua izan da Urola Garaian, bereziki Legazpin. Horren ondorioz, mineralaren garraioa ere intentsitate handiko jarduera izan da. Erdi Aroan eta Aro modernoan meatze produktiboenak Mutiloan kokatzen ziren, eta bertatik abiatzen ziren inguruan, oro har, eta baita Legazpin ere, burdinolak hornitzeko balio zuten gurdibideak.
Olaberriako Peabidea
Aro modernoan Olaberriko peabideak izen bereko burdinola Peatzako meategiekin lotzen zuen. 1860ko hamarkadan trenbidea eraikita, antzinako bidearen azken zatia galdu zen; beraz, Motxorroko etxolatik abiatuko gara.
Telleriarteko Peabidea – Brinkola
Telleriarte eta Brinkolako burdinoletara Peatzatik ekartzen zen minerala, Santa Marina, Biurrun eta Teniolatik, Egiluzeko lekuraino. Argi horretan, bidea bitan zatitzen zen: bat Kortara eta bestea Elorregira. Hala ere, oraingoan ibilbide bakarra proposatuko dugu: Korta eta Peatza lotzen dituena.
Ibilbideei, planoei eta mapei buruzko informazio gehiago nahi izanez gero, jarri harremanetan turismo-bulegoekin.
Peabideak
Mirandaolako turismo bulegoa
Telleriarte Auzoa z.g.
20230 Legazpi
Tel.: 943 73 04 28
e-mail: mirandaola@lenbur.com